Ga direct naar de productinformatie
Vial labeled 'Retatrutide 10 mg' with batch number and expiration date on a neutral background
1/2

Retatrutide 10mg injectieflacon

€65,00 EUR
Belastingen inbegrepen.

NIET VOOR MENSELIJKE CONSUMPTIE

Retatrutide is een synthetisch peptide bestaande uit 39 aminozuren, ontwikkeld op basis van de GLP-1-ruggengraat. Drie ontwerpelementen zorgen voor een dosering eenmaal per week:

  • DPP-IV resistentie – insertie van α-methylresiduen (2-amino-isoboterzuur en 2-methyl-Leu).

  • Albuminebinding – een C-20 vetzuurzijketen gebonden aan Lys^20 via AEEA-γ-Glu-linkers.

  • C-terminale amidatie – stabiliseert de helix en vermindert de renale klaring.
    Deze aanpassingen resulteren in een terminale halfwaardetijd van ongeveer 6 dagen en een dosisproportionele blootstelling van 0,75 mg tot 12 mg eenmaal per week. New England Journal of Medicine


2 | Drievoudige receptor farmacologie

Ontvanger Hoofdacties Bijdrage in retatrutide
GLP-1R Glucose-afhankelijke insulinesecretie, vertraagde maaglediging, verzadiging Aanhoudende glycemische controle en onderdrukking van de eetlust
GIPR Potentiëert insuline; moduleert de vetlipidenafhandeling Synergie met GLP-1 bij gewichtsverlies kan misselijkheid door GLP-1 verminderen
GCGR Verhoogt energieverbruik, lipolyse en thermogenese Gaat de afname van de adaptieve stofwisseling tijdens een dieet tegen
Preklinische studies bij knaagdieren en niet-menselijke primaten bevestigden additieve gewichtsverlies- en glycemische effecten wanneer alle drie de receptoren gelijktijdig worden geactiveerd. PubMed

3 | Farmacokinetiek en farmacodynamiek

  • Tmax ≈ 24 uur na subcutane toediening.

  • Steady state in ~4 weken met dosering eenmaal per week.

  • Immunogeniciteit < 2% lage titer anti-geneesmiddel antilichamen zonder effect op PK/PD.

  • Dosisrespons : bijna lineaire reducties van nuchtere glucose, lichaamsgewicht en levervet bij doseringen van 1-12 mg. New England Journal of Medicine PubMed


4 | Klinische werkzaamheid

4.1 Fase 1 meervoudige oplopende dosis (T2D; n = 120)

HbA1c daalde met 1,6 procentpunt en het lichaamsgewicht met 8 % gedurende 12 weken bij 12 mg; gastro-intestinale bijwerkingen waren mild en van voorbijgaande aard.

4.2 Fase 2 obesitas zonder diabetes (NEJM 2023; n = 338)

  • 48 weken durend, placebogecontroleerd onderzoek; wekelijks 1, 4, 8, 12 mg.

  • Gewichtsverandering in week 48: –24,2% (12 mg), –22,8% (8 mg) versus –2,1% placebo — de grootste absolute afname die tot nu toe is gerapporteerd in een gecontroleerd onderzoek.

  • 83% van de patiënten die 12 mg namen, bereikten ≥ 20% gewichtsverlies.

4.3 Fase 2 type 2 diabetes (Lancet 2023; n = 281)

  • 36 weken, placebo- en dulaglutide-gecontroleerd.

  • HbA1c ↓ 2,2 procentpunt; gewicht ↓ 16 % bij 12 mg.

  • 82% bereikte een HbA1c < 6,5%; 31% < 5,7%

4.4 Lever-vet substudie (Nature Medicine 2024)

  • Deelnemers met een uitgangslevervetpercentage ≥ 10%.

  • Gemiddelde relatieve reductie -83%; 86% genormaliseerd naar < 5% in week 48.

  • 4.5 Cardiometabole biomarkers

Bij 12 mg: triglyceriden –40%, apoC-III –38%, LDL-C –16%, systolische bloeddruk –9 mm Hg.


5 | Veiligheid en verdraagzaamheid

  • Gastro-intestinaal : misselijkheid (24–31%), diarree (16–23%), braken (< 10%), meestal tijdens dosisverhoging.

  • Hartslag : rust HR ↑ 4–6 bpm, vergelijkbaar met semaglutide en tirzepatide.

  • Verlies van spiermassa : ≈ 25% van het totale gewichtsverlies, in lijn met andere incretinemiddelen; krachttraining wordt geadviseerd.

  • Tot op heden geen signalen voor pancreatitis, galblaasaandoening, medullair schildkliercarcinoom, ernstige hypoglykemie of suïcidaliteit; fase 3-onderzoeken omvatten actieve surveillance.


6 | Fase 3-ontwikkeling (geselecteerde lopende studies)

Identificatie Bevolking Comparator Maat Primair eindpunt Geschatte voltooiing
NCT06086751 Obesitas met hoog CV-risico Placebo 3 100 % gewichtsverandering in week 60 Q4 2026
NCT06859268 Obesitas, gewichtsverlies behouden Actief gecontroleerde doses versus placebo 2000 % gewichtstoename voorkomen 2027
NCT06662383 Obesitas, hoofd-aan-hoofd Tirzepatide 10/15 mg 1 200 % gewichtsverandering in week 72 2027
REDEFINE-NASH (in behandeling) Biopsie-bewezen steatohepatitis Placebo 1 400 Histologische resolutie 2028

Eli Lilly heeft aangegeven dat een eerste aanvraag voor een vergunningsaanvraag eind 2026 kan worden ingediend als de uitkomsten dezelfde werkzaamheid en veiligheid bieden als in fase 2.


7 | Positie binnen het obesitastherapielandschap

Agent (wekelijks) Maximaal gemiddeld gewichtsverlies Tijdspunt Bronproef
Semaglutide 2,4 mg –15% 68 weken STAP 1
Tirzepatide 15 mg –21% 72 weken SURMOUNT-1
Retatrutide 12 mg –24% 48 weken (nog steeds dalende trend) Fase 2 obesitas
Uit open-label extensiegegevens blijkt dat retatrutide in week 72 mogelijk 25-27% kan bereiken, waardoor er een werkzaamheidskloof ontstaat van ~3-4% ten opzichte van tirzepatide, wat klinisch relevant is voor de doelstellingen voor visceraal vetreductie en metabole remissie.

8 | Dosering, escalatie en praktisch gebruik

Week 1 mg arm 4 mg 8 mg 12 mg
0–4 1 mg 2 mg 2 mg 2 mg
5–8 1 mg 4 mg 4 mg 4 mg
9–12 1 mg 4 mg 8 mg 8 mg
13 → 1 mg 4 mg 8 mg 12 mg
De escalatie kan worden vertraagd als er gastro-intestinale intolerantie optreedt. Het geneesmiddel wordt geleverd in 0,5 ml pennen voor eenmalig gebruik (30 gauge) die 30 dagen stabiel blijven nadat de koeling is gestopt. Wissel de injectieplaatsen af ​​en houd ze gescheiden van de plaatsen voor kortwerkende insuline.

9 | Toekomstige onderzoeksrichtingen

  1. Strategieën voor het behoud van spiermassa (voedingsondersteuning, krachttraining, aanvullende anabole middelen).

  2. Monitoring van de gezondheid van de botten bij langdurige gebruikers, gezien de potentiële versnelling van de botmetabolisme door GCGR.

  3. HFpEF – een fase 2-protocol is in ontwikkeling om de cardiorespiratoire voordelen te testen.

  4. Combinatietherapie met SGLT2-remmers en orlistat.

  5. Obesitas bij adolescenten – pediatrisch plan ingediend; eerste inschrijving verwacht eind 2025.


10 | Conclusies

Retatrutide is het krachtigste farmacologische middel tegen obesitas dat tot nu toe is getest en zorgt voor ongekend gewichtsverlies, een diepgaande verwijdering van levervet en brede cardiometabole verbeteringen, met een verdraagbaarheidsprofiel dat vergelijkbaar is met dat van andere incretine-gebaseerde therapieën. De evenwichtige activering van GLP-1-, GIP- en glucagonreceptoren lijkt het plateau te doorbreken dat wordt waargenomen bij enkelvoudige of tweevoudige agonisten. Fase 3-resultaten over 2025-2027 zullen bepalen of deze voordelen zich vertalen in duurzame werkzaamheid, acceptabele veiligheid bij grotere populaties en voldoende kosteneffectiviteit om de klinische richtlijnen voor obesitas, diabetes type 2 en MASLD te herzien.